Po stwierdzeniu, że zachodzą przesłanki udzielenia koncesji Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję o udzieleniu koncesji.
Decyzja o udzielenie koncesji powinna spełniać łącznie wymogi przewidziane dla decyzji administracyjnej określone w art.107 § 1 k.p.a. oraz w art. 37 Prawa energetycznego gdyż jest rozstrzygnięciem sprawy. Prezes URE posiada uprawnienia do włączenia w ramy koncesji określonych obowiązków obciążających przedsiębiorców, którzy będą prowadzić działalność w jej ramach.
Treść udzielonej koncesji nie musi być zgodna z treścią wniosku. Koncesja (czyli decyzja o udzieleniu koncesji) powinna w szczególności określać:
1) podmiot i jego siedzibę lub miejsce zamieszkania,
2) przedmiot oraz zakres działalności objętej koncesją,
3) datę rozpoczęcia działalności objętej koncesją oraz warunki wykonywania działalności,
4) okres ważności koncesji,
5) szczególne warunki wykonywania działalności objętej koncesją, mające na celu właściwą obsługę odbiorców,
6) zabezpieczenie ochrony środowiska w trakcie oraz po zaprzestaniu koncesjonowanej działalności oraz
7) statystyczny numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.
Ponadto koncesja powinna ustalać warunki zaprzestania działalności przedsiębiorstwa ciepłowniczego po wygaśnięciu koncesji lub po jej cofnięciu.
Wymienione elementy koncesji powinny być określone precyzyjnie i tak sformułowane, aby możliwe było jednoznaczne ustalenie jakie uprawnienia zostały przyznane i jakie obowiązki zostały na stronę nałożone, w szczególności, aby było możliwe do ustalenia czy zachodzą przesłanki cofnięcia koncesji lub zmiany jej zakresu195.
Skutek pozytywnej decyzji koncesyjnej polega na tym, iż „legalizuje” ona podjęcie działalności gospodarczej, której koncesja dotyczy. Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym koncesjonowaniem bez uzyskania koncesji jest wykroczeniem zagrożonym karą aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny (art. 60 kodeksu wykroczeń).
Otrzymanie koncesji przez danego wnioskodawcę nie skutkuje obowiązkiem podjęcia działalności gospodarczej, której koncesja dotyczy. Jednakże wydaje się, iż obowiązek taki może być treścią warunku wykonywania działalności nałożonym w decyzji koncesyjnej. Ponadto, pośrednio na rzecz takiego obowiązku wskazuje treść art. 22 ust. 1 pkt 2 p.d.g. oraz art. 41 ust. 3 pkt 1 Prawa energetycznego.196
195 wyrok NSA z 22 czerwca 1989 r. II S.A./Kc 248/89
196 A. Walaszek-Pyzioł, Energia i prawo, Lex Nexis, Warszawa 2002 r. str. 61